دیابت در دوران بارداری
۱۳۹۷/۰۱/۲۶ بدون نظر مطالب علمی

دیابت در دوران بارداری

اختلال در تنظیمِ غلظتِ گلوکز مادر، در ۳ تا ۱۰ درصد مواردِ حاملگی رخ می‌دهد و دیابت بارداری (GDM)، (که به‌عنوان عدم تحمّل گلوکز با شروع یا اوّلین شناخت در دوران بارداری تعریف می‌شود)، ۹۰ درصد موارد دیابت را، در دوران بارداری تشکیل می‌دهد. مسئله‌ی دیابت در دوران بارداری به‌عنوان یک مشکل جدّی برای سلامت مادر و جنین مطرح است و متأسّفانه، میزان ابتلاء به دیابت در دوران بارداری در جهان، روند رو به رشدی را طی می‌کند. بنابراین، شناخت علّت‌ها و روندهایی که بتوان با تشخیص سریع‌تر، سبب کاهش مخاطرات بارداری برای مادر و جنین شود، بسیار حائز اهمیّت است.
نسبت به شیوع رو به افزایش دیابت در دوران بارداری، در مقایسه با ۲۱ میلیون نفر (۷٪ جمعّیت) که نوعی از دیابت در آنها تشخیص داده شده است؛ ممکن است در ۶ میلیون نفر دیگر، این تشخیص داده نشود. به‌عنوان نمونه، دیابت نوع ۲، میان زنان ایالات متّحده، موجب افزایش تعداد زنان باردار مبتلاء به دیابت سابقه‌دار شده است. در حال حاضر، دیابت نوع ۲، معادل ۸٪ موارد دیابت در دوران بارداری است و دیابت سابقه‌دار، ۱٪ از همه حاملگی‌ها را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.
در نوزادانِ مادرانِ مبتلا به دیابت، خطر ابتلاء به آسیب جدّی در هنگام تولّد دو برابر بوده و احتمال زایمان سزارین در آنها سه برابر بیشتر است. همچنین میزان بروز NICU در این نوزادان چهار برابر بیشتر می‌باشد. مطالعات نشان می‌دهد که خطر این بیماری‌ها به‌طور مستقیم، با درجه‌ی هیپرگلیسمی مادر ارتباط دارد. عوارض بیش از حدِّ جنینیِ ناشی از دیابت در دوران بارداری، با تشخیصِ زودهنگام و درمان‌های موثّر قابل پیشگیری می‌باشد. آموزش، سنگ‌ بنای مدیریتِ متابولیکِ مؤثّر برای بیمارِ مبتلاء به دیابت در دوران بارداریست و سبب ارتقاء کیفیت و کاهش عوارض جانبی ناشی از بارداری می‌شود.

Reference:
Diabetic pregnancy: an overview of current guidelines and clinical practice, Jan Skupien et al.2014

برچسب‌ها

ارسال نظر شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *