ویار بارداری، مشکل یا فال نیک!

ویار بارداری مشکلی شایع در اوایل بارداری است، اما پژوهش‌ها از مفید بودن آن، برای سلامت مادر و جنین خبر می‌دهد.

تحقیقات دانشمندان دانشگاه ریدینگ انگلستان ^(۱)، نشان می‌دهد، از آنجایی‌که ویار حاملگی (که به وسیله‌ی هورمون حیاتی بارداری ایجاد می‌شود)، بیماری استفراغ صبحگاهی ^(۲) یا همان ویار حاملگی، در مادران باردار می‌تواند نشانه‌ای قابل اتکاء و خوب از سلامت جنین در دوران رشد باشد.

اگر بیماری ویار حاملگی، به وسیله‌ی پزشکان و مادر کنترل شود، سبب آسیب‌رساندن به جنین نمی‌شود ( در ۱۲ هفته‌ی اوّل بارداری به‌طور معمول رخ می‌دهد.) و البتّه همزمان با رشد جنین و در انتهای بارداری از بین خواهد رفت.

محقّقان دانشگاه ریدینگ، در تحقیقی ثبت شده در مجله‌ی رشته غدد درون‌ریز و متابولیسم ^(۳) ، با بررسی بر روی ۸۰۰ زن باردار، دریافتند که، بیشتر زنانی که سابقه‌ی سقط جنین داشته‌اند، کمتر دچار بیماری ویار حاملگی بوده‌اند.

براساس تحقیقات، از هر ۵ زن باردار، ۴ زن در دوران بارداری خود به ویار حاملگی دچار می‌شوند و در اثر آن با مشکلاتی، چون حالت تهّوع، استفراغ، سرگیجه، از دست‌دادن آب بدن و نیز کاهش تمایل برای خوردنِ مواد غذایی مواجه می‌شوند.

بسیاری از بانوان، در زمان بروز این بیماری دچار نگرانی می‌شوند و با مراجعه به پزشک تمایل به استفاده از دارو‌های مسدود کننده‌ی اندوکینین ^(۴) دارند. اما کارشناسان بر اساس پژوهش‌های موجود توصیه می‌کنند، بانوان تا حد ممکن از این دارو استفاده نکنند، زیرا مصرف دارو می‌تواند بر بارداری اثر منفی بگذارد.

این بیماری در هفته‌های ۱۶ تا ۲۰ بارداری برطرف می‌شود، ولی اگر مادر بر اثر تهوّع، دچار کاهش وزن و از دست‌دادن آب بدن شود، نیاز به مراقبت‌های درمانی ویژه پیدا می‌کند.

علّت این بیماری، آزاد شدن مادّه‌ی اندوکینین در بدن است که سبب افزایش جریان خون در جفت می‌شود تا میزان کافی از مواد مغذّی به جنین برسد، امّا با وجود مفید بودن آن برای جنین، ورود این مادّه به جریان خون سبب تحریک گیرنده‌های مغز مادر و ایجاد حالت تهّوع و استفراغ دراو می‌شود.

بر این اساس شاید بتوان گفت ویار بارداری نوعی غربالگری سلامت جنین زودهنگام و آسان به شمار می‌رود.